ادوارد گوری( آثار و ویژگی های آن)
دنیای هنر نابغه‌های بسیاری را به خود دیده که یکی از آنها «ادوارد گوری» نام دارد. این هنرمند به عنوان یک نویسنده و تصویرگر منحصر به فرد با ذهن خلاق و نگاهی خاص دنیای متفاوتی را در هنر و ادبیات خلق کرد. ادوارد گوری در آثارش مرز میان ادبیات کودک و بزرگسال را در هم شکست و با استفاده از طنز سیاه، تصویرسازی‌های ظریف و روایت‌های کوتاه اما تأثیرگذار دنیایی خاص و رمزآلود را خلق نمود. در این مقاله به شکل کامل به ادوارد گوری و آثارش خواهیم پرداخت.
در صورت تمایل می توانید پادکست مربوط به این مقاله رو گوش دهید :
ادوارد گوری کیست؟
ادوارد گوری نویسنده، تصویرگر و طراح آمریکایی بود که در ۲۲ فوریه ۱۹۲۵ در شیکاگو چشم به جهان گشود. این هنرمند به دلیل طنز گزنده و حس و حال گوتیک آثارش شناخته شده است. او جهانی را خلق می‌کرد که شخصیت‌هایش با چشمان مهره‌ای و چهره‌های بی‌حالت رفتار موقر داشتند و کاملاً در تضاد با اتفاقات مضحک و اغلب وهم‌انگیز پیرامونشان بودند.
ادوارد گوری از ۱۸ ماهگی نقاشی را آغاز کرد و در سه سالگی خواندن را آموخت. هوش بالای او باعث شد تا چند پایه تحصیلی را جهشی طی کند و بورسیه‌هایی را از دانشگاه‌های هاروارد، ییل و دیگر مؤسسات دریافت نماید. او پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان در ۱۷ سالگی فقط یک ترم در مؤسسه هنر شیکاگو به تحصیل پرداخت و سپس به ارتش آمریکا فراخوانده شد.
گوری از سال ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ در خدمت ارتش بود و در سال ۱۹۴۶ وارد دانشگاه هاروارد شد تا در رشته ادبیات فرانسه به تحصیل بپردازد. در کنار تحصیل گوری هم‌زمان به علایق هنری گوناگونی همچون انتشار داستان و شعر، طراحی دکور صحنه، کارگردانی و نوشتن برای تئاتر پرداخت. او گاهی در فهرست افتخاری دانشگاه قرار می‌گرفت، اما در عین حال بارها با خطر اخراج مواجه می‌شد.
او در سال ۱۹۵۰ فارغ‌التحصیل شد و پس از آن خود را غرق در فضای فرهنگی نیویورک کرد و در سال ۱۹۵۳ نوشتن و تصویرسازی کتابهای کوتاه را آغاز نمود. در همین سال همکاری او با یک انتشارات مطرح در نیویورک او را به چهره‌ای برجسته در دنیای طراحی نیویورک بدل ساخت به شکلی که بیش از پنجاه جلد کتاب را طراحی کرد و مهم‌تر از آن، به عنوان یک تصویرگر تجاری برجسته شناخته شد.
نخستین کتاب کودکانه او با عنوان The Doubtful Guest (مهمان مشکوک) در سال ۱۹۵۷ منتشر شد. او در این داستان به موجودی پنگوئن مانند پرداخت که وارد خانه‌ای اعیانی می‌شد و نظم زندگی ساکنان را به هم می‌زد. پس از انتشار این داستان «ادموند ویلسون» در نیویورکر و در سال ۱۹۵۹ مقاله‌ای در ستایش آن نوشت که باعث جلب توجه عمومی به آثار گوری شد. این اقبال و توجه باعث شد تا او به‌سرعت به‌عنوان تصویرگر مورد توجه قرار گیرد. پس از این موفقیت گوری به تصویرگری و نوشتن پرداخت و از دهه ۱۹۷۰ بیشتر تمرکز خود را بر آثار بزرگسالان گذاشت.
گوری در سال ۱۹۷۵ به دنیای چاپ دستی روی آورد و طی بیست و پنج سال بعد مجموعه‌ای متنوع از چاپ‌های نسخه محدود را تجربه و تولید کرد. در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، گوری با امیلی تروِر، هنرمند چاپ از بروستر ماساچوست، همکاری کرد و مجموعه‌ای چشمگیر از چاپ‌های حکاکی و هولوگراف را خلق نمود. نگاه تاریک و طنزآلود گوری، در رسانه‌های مختلف توجه افراد بسیاری را به خود جلب کرد تا اینکه در سال ۱۹۷۸ برای طراحی لباس نمایش Dracula در برادوی، جایزه معتبر تونی را دریافت نمود.
تعداد دقیق کتاب‌هایی که گوری برای دیگران تصویرسازی کرده، مشخص نیست، اما تخمین‌ها نشان از بیش از پانصد عنوان را می‌دهند. افزون بر این فعالیت پرحجم تجاری، گوری شروع به نوشتن و تصویرسازی کتابهای خود کرد که تعداد آنها در نهایت به ۱۱۶ اثر رسید.
در طی سال‌ها فعالیت ادوارد گوری در نیویورک، خانواده او در «کیپ کاد» زندگی می‌کردند و گوری بیشتر تابستان‌ها را در آنجا می‌گذرند. او در سال ۱۹۷۹، با درآمد حاصل از اجرای نمایش دراکولا در نیویورک، خانه‌ای دویست‌ساله متعلق به یک ناخدای دریایی را در «یارموث پورت» خرید و در سال ۱۹۸۳ تصمیم گرفت نیویورک را ترک کند و در کیپ کاد ساکن شود.
یکی از نکات مهم در مورد ادوارد گوری حمایت او از حقوق حیوانات بود. گوری از همان سال‌های کودکی حیوانات خانگی را نگه می‌داشت و در سال‌های اقامت در نیویورک و کیپ کاد گربه‌ها از جمله حیوانات محبوبش بوده‌اند. او اموال خود را به «بنیاد خیریه ادوارد گوری» که خود بنیان نهاده بود، واگذار کرد. این بنیاد با هدف حمایت از تمام موجودات زنده، از جمله گربه‌ها، سگ‌ها، نهنگ‌ها، پرندگان، خفاش‌ها، حشرات و حتی بی‌مهرگان تأسیس شده بود.
ادوارد گوری در سال ۲۰۰۰ درگذشت و خانه‌اش در کیپ کاد به «خانه ادوارد گوری» بدل شد. خانه‌موزه‌ای که درآمد و فعالیت‌هایش به حمایت از حقوق حیوانات و ترویج سوادآموزی اختصاص یافته است. این موزه در محوطه‌ای سرسبز در «یارموث پورت» از اواسط آوریل تا دسامبر هر سال به روی عموم باز است و شامل نمایشگاه‌های متغیر سالانه و نمایش‌های دائمی می‌شود.
آثار ادوارد گوری
ادوارد گوری بیش از صد کتاب تصویری نوشته و تصویرسازی کرده که بسیاری از آنها کوتاه، در قالب شعر یا نثر منثور و با تصویرسازی‌های دقیق سیاهوسفید همراه هستند. برخی از مهمترین آثار او عبارت‌اند از:
الفبای تلخ کودکان / کودکان گَشلی‌کِرامب
The Gashlycrumb Tinies یکی از مشهورترین آثار گوری، الفبایی ترسناک از مرگ و بدبختی کودکان است. در این کتاب، هر حرف الفبا به مرگ یک کودک اختصاص دارد (مثلاً A is for Amy who fell down the stairs).
مهمان مشکوک
The Doubtful Guest این کتاب داستانی نمادین درباره موجودی مرموز و عجیب است که به خانه‌ای ویکتوریایی وارد می‌شود و زندگی خانواده را دگرگون می‌سازد.
کودک بیچاره
The Hapless Child این داستان روایتی غم‌بار و تلخ از سرنوشت دختری کوچک دارد که در جهانی بی‌رحم رها شده است.
وامپِ وَگلی؛ هیولای کودک‌ربا
The Wuggly Ump این داستان کودکانه حالوهوای تاریک دارد و به موجودی خیالی و ترسناک که در کمین بچه‌هاست می‌پردازد. گوری با استفاده از زبان ساده و تصویرسازی‌های خاص، ترس را در قالب طنزی مرموز روایت می‌کند.
مبلِ کنجکاو
The Curious Sofa این اثر کتابی طنزآمیز با لحن کودکانه، اما با زیرمتنی اروتیک و کنایه‌آمیز است. گوری با ظرافت، ساختار کتابهای تصویری کودکانه را دست‌مایه طنز بزرگسالانه قرار می‌دهد، بدون اینکه مستقیماً به مسائل جنسی بپردازد.
دونگ با بینی درخشان
The Dong with a Luminous Nos این اثر شعری کودکانه از ادوارد لیر با تصویرگری گوری است و موجودی عاشق‌پیشه با دماغی نورانی را روایت می‌کند.
آمفی‌گوری
Amphigorey (و دنباله‌های آن مانند Amphigorey Too, Amphigorey Also) این کتاب‌ها مجموعه‌ای از آثار منتخب او هستند که چندین کتاب را در یک جلد گرد هم آورده‌اند.
ویژگی‌های آثار گوری
آثار ادوارد گوری ترکیبی از تصویرسازی دقیق، طنز تلخ و داستان‌سرایی شاعرانه هستند. از ویژگی‌های برجسته آثار او میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
سبک بصری خاص
تصاویر گوری با جوهر مشکی و تکنیک هاشور (cross-hatching) کشیده می‌شوند. او با دقت بالا و جزئیات زیاد، فضای آثارش را می‌سازد. آثار گوری به شکل معمول در فضاهای داخلی ویکتوریایی یا محیط‌های غم‌انگیز و فرسوده نمایش داده می‌شوند.
طنز سیاه
مرگ، تنهایی، پوچی، خشونت و تصادف از مضامین ثابت آثار او هستند؛ هرچند همیشه با لحنی شوخ‌طبع و ظاهراً بی‌اهمیت بیان می‌شوند.
ترکیب متن و تصویر
متون گوری اغلب به‌صورت شعرهای موزون و کوتاه هستند که به‌صورت هماهنگ با تصاویر پیش می‌روند. این ترکیب خاص میان روایت و تصویر، آثار او را منحصربهفرد می‌کند.
عدم قطعیت و ابهام
بسیاری از داستان‌های گوری بدون پایان مشخص یا پاسخ روشن رها می‌شوند. او اغلب عمداً فضا را مبهم، اسرارآمیز و باز برای تفسیر باقی می‌گذارد.
تضاد کودکانه و بزرگسالانه
در حالی که ظاهر آثار او یادآور کتابهای تصویری کودکانه است، اما مضامین عمیق، پیچیده و گاه تاریک آنها نشان می‌دهد که مخاطب اصلی‌اش بزرگسالان‌اند.
کلام پایانی
ادوارد گوری یکی از هنرمندان مطرح در عالم هنر و نویسندگی به شمار می‌رود که مرز میان داستان کودکانه و ادبیات تاریک بزرگسال را به شیوه‌ای خلاقانه و طنزآلود از میان برداشت. آثار او نمایانگر جهانی هستند که در آن زیبایی، شوخ‌طبعی و وحشت با یکدیگر هم‌زیستی دارند. میراث هنری او همچنان الهام‌بخش هنرمندان، نویسندگان و علاقه‌مندان به هنر گوتیک و طنز سیاه در سراسر جهان است و همین مسئله باعث شده تا شناخت ادوارد گوری برای علاقه‌مندان به هنر و نویسندگی واجب باشد.
درصورتیکه علاقه مند به آشنایی با ادوارد گوری( آثار و ویژگی های آن)
هستید می توانید مقاله های زیر را مطالعه نمایید:
سوالات متداول
ادوارد گوری نویسنده، تصویرگر و طراح آمریکایی بود که بهخاطر خلق آثار تصویری با طنز سیاه و حالوهوای گوتیک شهرت دارد. او مرز میان ادبیات کودک و بزرگسال را در هم شکست و دنیایی منحصربهفرد ساخت.
آثار او ترکیبی از تصویرسازی سیاهوسفید با جزئیات زیاد، داستانپردازی شاعرانه، طنز تلخ و فضای مبهم و تاریک هستند. سبک گوری تلفیقی از گرافیک کلاسیک، ادبیات سورئال و لحن کودکانه با محتوای بزرگسالانه است.
از شناختهشدهترین آثار او میتوان به «The Gashlycrumb Tinies» (الفبای تلخ کودکان)، «The Doubtful Guest» (مهمان مشکوک)، «The Hapless Child» (کودک بیچاره)، «The Curious Sofa» و مجموعههای «Amphigorey» اشاره کرد.
اگرچه ظاهر کتابهای او شبیه آثار کودکانه است، اما بیشتر آنها برای بزرگسالان نوشته شدهاند و مضامینی چون مرگ، پوچی، تنهایی و طنز تلخ دارند.
بله، گوری طراح لباس و صحنه تئاتر نیز بود و برای نمایش برادوی «دراکولا» موفق به دریافت جایزه معتبر تونی شد.
ادوارد گوری عاشق حیوانات بود و بخش زیادی از زندگی و داراییاش را صرف حمایت از آنها کرد. او در نهایت بنیاد خیریهای برای حمایت از حیوانات مختلف تأسیس نمود.
