راهنمای جامع خرید گبه

در گذشته، گبه‌ها عمدتاً توسط عشایر و برای مصارف شخصی و خانگی تولید می‌شدند و جنبه تجاری نداشتند. بافندگان گبه، که اغلب از پشم با کیفیت استفاده می‌کردند، آزادی خلاقانه بالایی در بافت داشتند و خود را محدود به طرح‌ها و رنگ‌های مرسوم قالی نمی‌کردند. ابعاد گبه‌های عشایری نیز استاندارد خاصی نداشت و به بزرگی چادر عشایر و نیاز بافنده بستگی داشت. زمینه گبه‌های سنتی در بیشتر مناطق ایران معمولاً رنگ‌های روشن مانند سفید، کرم یا شیری داشت.

گبه‌ها، به خصوص گبه‌های دستباف، معمولاً از قالیچه‌های ایرانی کوچک‌تر هستند و ابعاد آنها چندان استاندارد نیست. از جمله اندازه‌های رایج در گبه دستباف می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• گبه ذرع و چارک
• گبه ذرع و نیم
• گبه پرده‌ای
• گبه پتویی
• گبه‌هایی با اندازه‌های ۳×۲، ۵/۳×۵/۲، ۴×۳، ۶×۴ متر.

گبه‌های ماشینی اما در ابعاد و تراکم‌های متنوع‌تری تولید می‌شوند تا نیازهای مختلف مشتریان را پوشش دهند و معمولاً سعی شده است که ابعاد آنها مشابه قالیچه‌های ایرانی باشد.

کیفیت رنگ در گبه بسیار مهم است، زیرا مستقیماً بر دوام و زیبایی آن تأثیر می‌گذارد. بهترین گبه‌ها از پشم گوسفند و بز هستند که با استفاده از روش‌های طبیعی و گیاهی رنگ‌آمیزی می‌شوند. این رنگ‌ها در مقابل نور آفتاب مقاوم بوده و آسیب نمی‌بینند. اگر رنگ‌های استفاده شده از نوع شیمیایی و نامرغوب باشند، گبه به سرعت رنگ خود را از دست داده و ظاهر نامناسبی پیدا می‌کند.

برای ارزیابی کیفیت رنگ، می‌توانید یک پارچه خیس را روی قسمتی از گبه بکشید. اگر رنگ گبه به پارچه منتقل شد، نشان‌دهنده کیفیت پایین رنگ‌ها و احتمالاً شیمیایی بودن آنها است، و بهتر است از خرید آن گبه صرف نظر کنید.